“มุมมองเปลี่ยน วิสัยทัศน์ก็เปลี่ยน อนาคตของประเทศก็จะเปลี่ยนตาม”
ทำอย่างไรรัฐบาลจึงจะฝึกฝน ‘เด็กไทย’ ที่มีความเป็นไทยให้เป็น ‘เด็กโลก’ อย่างลิซ่าได้ ?

วันนี้ ‘ลิซ่า Blackpink’ เด็กไทยธรรมดาคนหนึ่งได้เปลี่ยนตัวเองไปเป็น ‘เด็กโลก’ เรียบร้อยแล้วด้วยแรงบันดาลใจตั้งแต่เด็ก และเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า ‘เด็กไทย’ ไม่เป็นรองเด็กชาติใด
ก่อนหน้านี้ คนไทยรู้จักลิซ่าไม่มาก แต่ภายหลัง MV ‘lalisa’ โซโล่แรกของเธอออกสู่ตลาดโลก ยอดวิวนับล้าน ๆ ก็พุ่งจนลิซ่าเป็นที่รู้จัก ชื่อเสียงไต่ขึ้นสู่ลำดับต้น ๆ ของโลก
ด้วยกิริยามารยาทแบบไทย ๆ ความน่ารักแบบวัยรุ่น และความสามารถที่ผ่าน การฝึกทำให้เธอเป็นที่รัก ได้ใจคนหลายประเทศ ยิ่งมีข่าวลิซ่าถูกค่าย YG Entertainment ต้นสังกัดในเกาหลีใต้สั่งระงับกิจกรรมในฝรั่งเศษช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาก็ยิ่งกระตุ้นคนให้เอ็นดูเธอมากยิ่งขึ้น
ไม่มีใครตอบได้ว่า นี่คือกลยุทธ์โปรโมทลิซ่าให้อยู่ในกระแสของ YG หรือไม่ ?
แต่หากใช่ ! มันก็เป็นเรื่องของเอกชนที่รัฐบาลทำไม่ได้รวมทั้งกลยุทธ์การฝึกอย่างเคี่ยวกรำ การเพาะบ่มที่ยาวนานเป็น 10 ปี และการลงทุนที่เป็นธุรกิจ รัฐบาลไหนในโลกก็ทำไม่ได้เช่นกัน
ด้วยเหตุนี้ หากรัฐบาลไทยอยากให้กิริยามารยาทแบบไทย ๆ กระจายไปสู่ ‘เด็กโลก’ แบบลิซ่า ได้โปรโมทประเทศ และส่งเสริมการท่องเที่ยว รัฐบาลไทยก็ควรส่งเสริมเอกชนให้เป็นผู้พัฒนากลยุทธ์สร้างเด็กไทยลักษณะเดียวกับ YG ซึ่งอยู่ในกระแสและเป็นกลยุทธ์ที่ดี

หลายสิบปีที่ผ่านมา รายการส่งเสริมเด็กไทยให้ออกมาแสดงความสามารถด้านร้องเพลง การเต้น กีฬา ความสามารถพิเศษ และด้านอื่น ๆ มีมากมาย
รายการเหล่านี้จัดโดยเอกชนเล็กบ้างใหญ่บ้าง เอกชนซื้อโฆษณากันเอง สนับสนุนกันเอง จัดกันทุกสัปดาห์ ออกสื่อทีวี และเป็นคลิป สร้างแรงบันดาลใจให้เด็กไทยมากมายเข้าร่วม
เอกชนจัดเพราะหวังสร้างเรตติ้งของตน สร้างการประชาสัมพันธ์สินค้าและบริการของตน หรือของผู้ว่าจ้าง อาจทำเพื่อสังคมบ้าง แต่สุดท้ายก็เป็นเรื่องธุรกิจมากกว่า
ทุกรายการพอส่งเสริมเด็กไทยไปได้จุดหนึ่ง อาจหลายปี อาจได้เด็กไทยที่เก่งด้านหนึ่งขึ้นมา จากนั้นก็ต้องหยุดไป ขาดการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง ขาดความเป็นมืออาชีพ ขาดเทรนเนอร์ ขาดการผลักดันส่งเสริมต่อ ผู้จัดอาจหันไปทำอย่างอื่นที่ได้เรตติ้งดีกว่า สร้างรายได้มากกว่า
มันเป็นเรื่องธุรกิจที่มีรายได้เป็นปัจจัยสำคัญ เด็กไทยบางคนอาจไปต่อได้ อาจฝึกตัวเองได้ อาจได้อาชีพใหม่ตามความเก่ง แต่เพราะขาดปัจจัยหลายอย่างจึงไปไม่ถึงระดับ ‘เด็กโลก’
เมื่อเป็นเช่นนี้ หน่วยงานที่จะส่งเสริมความสามารถผสมกิริยามารยาทแบบไทย ๆ ให้ไปสู่ ‘เด็กโลก’ ได้จึงมีเพียงรัฐบาลไทยเท่านั้นที่จะเป็นหัวหอกนำด้วยแนวคิดง่าย ๆ ดังนี้
1. ส่งเสริมเอกชนที่ทำรายการแบบนี้คล้าย B.O.I. สร้างเงื่อนไขให้ปฏิบัติ ลดหย่อนภาษีเงินได้ ให้ครูฝึกต่างชาติเข้ามา ยกเว้นอากรขาเข้าให้อุปกรณ์ที่นำเข้าในโครงการ เป็นต้น
2. ให้เงินอุดหนุนเอกชน สมมุติเดือนละ 1-3 ล้านบาท ตามแต่ขนาดโครงการเป็นเวลา 5 ปี
3. หากเงินอุดหนุนไม่พอก็ให้กู้เงินไม่มีดอกเบี้ยแต่ต้องมีหลักทรัพย์ค้ำประกัน เท่าไรก็ได้ตามความจำเป็นของโครงการที่เอกชนเสนอต่อคณะกรรมการ และโครงการที่อยู่ต่างจังหวัดควรได้รับการพิจารณาเป็นพิเศษ เช่น ได้เงินอุดหนุนมากกว่า เป็นต้น
4. รัฐบาลกำหนดเป้าหมายเดียวคือ ส่งเสริม ‘ความเป็นไทย’ ให้เข้ากับยุคสมัยเท่านั้น ส่วน ‘เด็กไทย’ จะก้าวสู่ ‘เด็กโลก’ ได้หรือไม่นั้นเป็นเรื่องความสามารถและรางวัลของเด็กและค่ายฯ
5. เด็กไทยที่เข้าร่วมโครงการต้องทำสัญญา ได้เบี้ยเลี้ยง ส่วนคุณสมบัติต้องดี เช่น ไม่ดื่ม ไม่สูบบุหรี่ ไม่มั่วสุม และต้องอยู่ในการควบคุมของเอกชนต้นสังกัดแบบลิซ่า เป็นต้น
6. คณะกรรมการที่จะดูแลควรมีเอกชนร่วมกับคนของรัฐเพื่อชดเชยข้อผิดพลาดในอดีต เช่น วัฒนธรรมส่วนที่เป็นกับดัก ความไม่ต่อเนื่อง ระบบราชการ เป็นต้น เพื่อให้ได้ความคิดหลากหลายในการกำหนดวิสัยทัศน์ เงื่อนไขอื่น และการปฏิบัติอย่างจริงจัง
เอกชนที่มีความสามารถแต่ขาดเงินทุนมีมากก็จะเข้าร่วม เอกชนทำกันเองก็เป็นเรื่องหนึ่ง รัฐบาลช่วยส่งเสริมก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่เมื่อนำทั้ง 2 เรื่องมารวมกัน ผลย่อมดีกว่ามาก
เงินภาษีที่รัฐบาลลดให้และเงินอุดหนุน หากต้องใช้เงินเพื่อการนี้ราว 1,000 ล้านบาทต่อปี เมื่อเทียบกับเป้าหมายหลัก ‘ความเป็นไทย’ เทคนิคการพัฒนาความสามารถ การฝึกฝน ระยะเวลายาวนาน แม้ผลสุดท้าย ‘เด็กไทย’ จะไปไม่ถึง ‘เด็กโลก’ แต่ ‘ความเป็นไทย’ จะถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา
สิ่งที่ควรระวังคือ การทำโครงการแบบไทย ๆ มักมีการทุจริตซ่อนเร้นและการโจมตีทางการเมือง ในเมื่อรู้ มันก็อยู่ที่คณะกรรมการฯ จะสร้างเงื่อนไข ป้องกัน และกำกับดูแลให้คุ้มค่าเงิน
ไม่มีใครรู้ว่า 10 ปีที่ผ่านมา YG Entertainment ต้นสังกัดของลิซ่าหมดเงินไปเท่าไร
แต่วันนี้ถือว่าคุ้ม ได้กำไร ได้ชื่อเสียง และได้ประชาสัมพันธ์ตนเองและประเทศ ส่วนหนึ่งเพราะลิซ่ามีกิริยามารยาทแบบไทย ๆ มีเสน่ห์ของวัยรุ่น อีกส่วนหนึ่งเพราะระบบการฝึกของ YG
กรณีของลิซ่าจึงน่าจะเป็นโอกาสสร้างแรงบันดาลใจเพื่อขับเคลื่อนอย่างดี มันอยู่ที่มุมมอง และวิสัยทัศน์ที่รัฐบาลจะใช้โอกาสนี้พัฒนาเด็กไทยให้เป็นระบบอย่างไรเท่านั้น

ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร
CEO – SNP Group

อ่านบทความอื่นที่เขียนโดย ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร ได้ที่ http://snp.co.th/e-journal/

Date Published : October 19, 2021