อะไรคือสาเหตุของการขายชาติในปัจจุบัน ?

“ขายชาติ” และ “รักชาติ” เป็นคำที่ให้ความหมายตรงกันข้าม
“ขายชาติ” เป็นคำที่มีมาตั้งแต่อดีต เป็นคำใช้กับคนในชาติที่เอาใจออกห่างจากบ้านเมืองของตนไปเข้ากับศัตรู คนที่เอาความลับของชาติไปให้ศัตรูเพื่อหวังสิ่งตอบแทน ทำประโยชน์ให้ชาติอื่นเมืองอื่นมากกว่าชาติของตน หรือทำให้ชาติของตนถูกชาติอื่นยึดครอง
ในอดีตที่เป็นยุคสงครามชิงเมือง การขายชาติเกิดจากการติดสินบน หรือบางกรณีก็ส่งคนให้แฝงเข้าไปอยู่ในเมืองอื่น เข้าไปอยู่อาศัย หรือสร้างธุรกิจการค้าบังหน้า
แต่เบื้องหลังคอยแอบส่งข่าวสารในทางลับ ในยามศึกคอยเปิดประตูเมืองให้ศัตรูบุกเข้ามา พออยู่นาน ๆ ก็สร้างครอบครัว เกิดลูกหลานเป็นพลเมืองพันธุ์ผสมในเมืองใหม่นั้น
หากลูกหลานพันธุ์ใหม่ซึมซับประเพณี วัฒนธรรม และชื่นชอบระเบียบสังคมของเมืองนั้นก็จะเกิดความศรัทธาต่อแผ่นดินที่รองรับในตนเองเกิด แต่หากไม่ชื่นชอบก็อาจเฉย ๆ ไม่ใส่ใจ อาจเห็นชาติอื่นเมืองอื่นดีกว่าแผ่นดินที่เกิดตามบรรพบุรุษ หรืออาจทำตัวในลักษณะขายชาติก็ได้
หลายพันปีผ่านไป สงครามชิงเมืองกลายเป็นสงครามชิงเศรษฐกิจ
แต่พลเมืองพันธุ์ผสมยังอยู่ ยังสืบเผ่าพันธุ์ต่อมาเรื่อย ๆ การชิงเศรษฐกิจทำให้เกิดการช่วงชิงทรัพยากร การผลิต การซื้อ การขาย การเดินทาง การย้ายถิ่นฐานไปอยู่ประเทศอื่นเพิ่มขึ้น เป็นครอบครัวพันธุ์ผสมมากขึ้น และเกิดคนรุ่นใหม่ไม่รู้จบ
ปัจจุบันในประเทศหนึ่งจึงมีคนอยู่ร่วมกันหลายเชื้อชาติ มีทั้งคนในชาติดั้งเดิมและคนพันธุ์ผสม มีเลือดรักชาติ รักแผ่นดินที่รองรับให้ตนเองเกิด และเลือดเจือจางลงเรื่อย ๆ อยู่ปะปนกัน
เมื่อคนปัจจุบันเข้าสู่การเมืองเป็น ส.ส. และ ส.ว. ทำหน้าที่ออกกฎหมาย และใช้กฎหมายเพื่อปกครองประเทศ กฎหมายจึงมีโอกาสกลายพันธุ์มากขึ้นเรื่อย ๆ
กฎหมายของทุกประเทศจึงมีทั้งที่ยึดมั่นประเพณี วัฒนธรรม ค่านิยมของชาติ และมีทั้งที่ละเลยค่านิยมจนเกิดผลประโยชน์ทับซ้อนให้แก่นักการเมือง พวกพ้อง และคนต่างชาติ
ดังนั้น เมื่อใดที่กฎหมายขัดแย้งค่านิยม และให้ประโยชน์ต่อต่างชาติมากกว่า เมื่อนั้นคำว่า “ขายชาติ” จึงดังกระหึ่มขึ้นจากคนดั้งเดิม และคนพันธุ์ผสมที่วันนี้มีความรักชาติ รักแผ่นดินเกิด
แต่หากนักการเมืองยึดมั่นประเพณี วัฒนธรรม และค่านิยมที่มีมาแต่ดั้งเดิมของคนในชาติ หรือรักแผ่นดินที่รองรับให้ตนเองเกิด คำว่า “ขายชาติ” คงไม่มีทางดังขึ้นให้ได้ยินแน่

กฎหมายที่ดีต้องมีแนวทางของประเพณี วัฒนธรรม และค่านิยมของคนในชาติ
แต่ทุกประเทศมีประเพณี มีวัฒนธรรม และมีค่านิยมที่ต่างกัน กฎหมายของทุกประเทศจึงต่างกัน ไม่สามารถนำกฎหมายมาเปรียบเทียบกันได้ แต่นำมาเป็นกรณีศึกษาถึงผลกระทบได้
การเสนอกฎหมายใหม่หรือแก้ไขกฎหมายเก่าในอดีตมีมาตลอด แต่ทุก ๆ การเสนอต้องมุ่งรักษาประเพณี วัฒนธรรม และค่านิยมเพื่อความเจริญก้าวหน้า และความสงบสุขของคนในชาติ
ตัวอย่างกฎหมายที่แสดงถึงค่านิยม เช่น การสงวนอาชีพตัดผม เสริมสวย อาชีพทำเครื่องดนตรีไทย นายหน้า ตัวแทน งานนวด และงานอื่น ๆ ไว้ให้คนไทยทำ ห้ามคนต่างชาติทำ หรืองานที่ยอมให้คนต่างชาติทำ แต่มีเงื่อนไข เช่น กรรมกร งานขายของหน้าร้าน เป็นต้น
ประเด็นที่น่าคิดคือ การให้ต่างชาติเช่าที่ดิน 99 ปี (กฎหมายทรัพย์อิงสิทธิ) การให้ถือครองอาคารชุดได้ถึง 75% ของพื้นที่ และอื่น ๆ ที่ให้ประโยชน์ต่างชาติจะเป็นการขายชาติ 99 ปีหรือไม่ ?
หากมองในมุมการกระตุ้นเศรษฐกิจด้านเดียวก็อาจจำเป็น และไม่ใช่การขายชาติ
แต่หากมองในมุมความรู้และความสามารถ มุมการรักษาแผ่นดินที่รองรับให้เกิด คนที่เป็นรัฐบาลไม่มีทางอื่นที่จะกระตุ้นเศรษฐกิจจริงหรือ ทำไมต้องใช้วิธีการสุ่มเสี่ยงที่ทำให้ราคาบ้านและที่ดินสูงขึ้นจนคนไทยที่รักชาติขาดโอกาสเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัยเป็นของตนเอง ?
ยิ่งไปกว่านั้นยังเสี่ยงต่อคนชาติพันธุ์ผสมจะเกิดมากขึ้นเรื่อย ๆ เลือดรักชาติจะจางลงเรื่อย ๆ กฎหมายจะผิดเพี้ยนไปเรื่อย ๆ เสี่ยงต่อการสูญเสียประเพณี วัฒนธรรม ค่านิยม และยังเสี่ยงต่อการเสียแผ่นดินบางส่วนให้ถูกต่างชาติยึดครองจนกลายเป็นการขายชาติอย่างที่ถูกกล่าวหา
การพยายามทำกฎหมายเลียนแบบประเทศอื่นจึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรเกิดจากนักการเมืองที่รักชาติ เว้นแต่นักการเมืองนั้นเกิดจากพันธุ์ผสม หรือเลือดดั้งเดิม แต่ความรักชาติ รักแผ่นดินจางลง
ในทำนองเดียวกัน หากประชาชนมีเลือดพันธุ์ผสม หรือเลือดรักชาติที่เจือจาง ประชาชนก็จะเลือกนักการพันธุ์ผสมมากขึ้น และมีแนวโน้มจะออกกฎหมายให้ประโยชน์ต่างชาติมากขึ้น
ขายชาติ 99 ปีหรือไม่จึงอยู่ที่กฎหมาย อยู่ที่นักการเมือง และอยู่ที่ประชาชนจะมีเลือดเข้มข้น หรือเลือดพันธุ์ผสมมากกว่า จะรักชาติ หวงแหนแผ่นดินที่รองรับให้เกิดมากแค่ไหน
ประชาชนเลือกนักการเมืองแบบไหนมาก ประเทศก็มีโอกาสเป็นแบบนั้นมากเป็นธรรมดา.

ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร
for Home and Health,
please visit https://www.inno-home.com

อ่านบทความอื่นที่เขียนโดย ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร ได้ที่ http://snp.co.th/e-journal/

Date Published : July 30, 2024