คำว่า “ปกติธุระ” ที่ใช้กับการฉ้อโกงคืออะไร ?

ข่าวสารวันนี้เชื่อว่า คนจำนวนมากคงได้ยินคำว่า “การฉ้อโกงเป็นปกติธุระ”
คนที่มีความรู้กฎหมายคงรู้ และเข้าใจเป็นอย่างดี แต่คนไม่มีความรู้คงสงสัยว่า การฉ้อโกงเป็นปกติธุระจะต่างจากการฉ้อโกงทั่วไปอย่างไร ?
ความผิดฐานการฉ้อโกงอยู่ในหมวด 3 ของประมวลกฎหมายอาญา
เมื่อเป็นกฎหมายอาญา การฉ้อโกงจึงเป็นความผิดทั้งต่อบุคคลและแผ่นดิน เป็นความผิดที่ยอมความไม่ได้ และเพื่อให้เข้าใจง่าย ๆ จึงขอแบ่งการฉ้อโกงออกเป็น 2 ลักษณะคือ
“การฉ้อโกงคน 1 คน” กับ “การฉ้อโกงคนหลายคน”
“การฉ้อโกงคน 1 คน” อยู่ในประมวลกฎหมายอาญามาตรา 341 หมายถึง การหลอกลวงผู้อื่นด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ หรือโดยปกปิดข้อเท็จจริงที่ควรบอกซึ่งเป็นการกระทำโดยทุจริต และการหลอกลวง ทำให้ได้ทรัพย์สินจากผู้ถูกหลอกลวง หรือการทำลายเอกสารสิทธิ
มาตรา 341 มีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 6,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
แต่เพราะเป็นความผิดต่อคน 1 คน หากคนที่เสียหายได้รับการชดใช้ และยินดียอมความ มาตรา 341 ก็อาจยอมความได้ (คมชัดลึกออนไลน์ เผยแพร่ 01 พ.ย. 2567)
“การฉ้อโกงคนหลายคน” อยู่ในประมวลกฎหมายอาญามาตรา 343 คนหลายคนมีสภาพเป็นประชาชน โทษจำคุกจึงหนักกว่าถึง 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และเพราะเป็นการโกงประชาชนจึงเป็นคดีอาญาที่ยอมความกันไม่ได้
การฉ้อโกงยังมีอีกหลายลักษณะ และเกี่ยวข้องกับกฎหมายอาญาอีกหลายมาตรา
แต่ไม่ว่าจะฉ้อโกง 1 คน หรือหลายคน บทลงโทษจะมีเพียงการปรับ หรือการจำคุกผู้ทำผิดเท่านั้น เมื่อผู้ทำผิดพ้นโทษออกมาก็เสวยสุขจากเงินที่เก็บซ่อนไว้จากการฉ้อโกง ส่วนประชาชนที่ถูกฉ้อโกงมากมายอาจไม่ได้อะไรเลย บางคนหมดเป็นล้านบาทถึงขั้นหมดตัวก็มี
ในที่สุดก็เกิด พรบ. ป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 ที่ให้อำนาจยึดทรัพย์ผู้ทำผิดโดยกำหนดมูลฐานความผิดไว้ถึง 21 มูลฐาน ตัวอย่างที่เข้าใจง่าย ๆ เช่น
1. ความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด มาตรา 3 (1)
2. ความผิดเกี่ยวกับการค้ามนุษย์ มาตรา 3 (2)
3. ความผิดเกี่ยวกับการฉ้อโกงตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 3 (3) และความผิดอันมีลักษณะเป็นปกติธุระ มาตรา 3 (18)
คำว่า “เป็นปกติธุระ” ปรากฏใน พรบ. ฟอกเงินที่ให้อำนาจยึดทรัพย์โดยให้ความหมายว่า การกระทำที่มีเจตนาทำซ้ำ ๆ มากกว่า 1 ครั้ง เป็นสันดาน หรือจะทำสม่ำเสมอต่อไปในภายหน้า และโทษจำคุกสูงตั้งแต่ 1 – 10 ปีหรือปรับไม่เกิน 20,000 – 100,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (พรบ. ฟอกเงิน มาตรา 60)
นี่จึงเป็นเหตุผลที่ตำรวจต้องสืบหาพฤติการณ์ที่เข้าข่าย “การฉ้อโกงเป็นปกติธุระ” เพื่อส่งผลให้ถึงการอายัดทรัพย์ การทำสำนวนส่งอัยการ และการฟ้องศาลตามกฎหมายฟอกเงินต่อไป

คนทำดีย่อมมีร่องรอยความดีให้สืบค้น
คนทำผิด คนฉ้อโกงก็ย่อมมีร่องรอยให้สืบค้นได้ไม่ต่างกัน คดีความในช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านจึงมีร่องรอยให้สื่อสืบค้น ขุดคุ้ย และเสนอไม่หยุดหย่อน
สื่อจึงมีอิทธิพลสูงในการสร้างการตื่นตัว การรับรู้ให้สังคม แต่สื่อมีทั้งดีและไม่ดี
ตำรวจก็มีทั้งดีและไม่ดี ตำรวจดีจึงมองไปที่ความเสียหายของประชาชน มองขบวนการให้ถึงกฎหมายฟอกเงิน และมองให้ถึงการยึดทรัพย์เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนของผู้เสียหาย
ตำรวจไทยมีความสามารถทำได้ทุกเรื่อง แต่ปัญหามีเพียง 1 เดียวคือ การเมืองที่หนุนหลัง
การเมืองหนุนตำรวจดีให้ทำคดีเร็วและถ้วนหน้า ทำดีให้เป็นปกติธุระอย่างสม่ำเสมอทั้งวันนี้และวันหน้าก็ได้ หรือทำดีเฉพาะเรื่องที่ผู้มีอำนาจได้ประโยชน์ก็ได้เช่นกัน
รัฐธรรมนูญจึงบัญญัติให้อำนาจทางการเมืองไม่อยู่เหนือกระบวนการยุติธรรม แต่อย่างที่เห็น การเมืองก็พยายามแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อประโยชน์ทางการเมือง และทำให้ผู้ทำผิดฐานฉ้อโกงประชาชนต้องเซ่นไหว้เทวดาเพื่อให้คุ้มครอง และปัดเป่าความผิดให้เบาลง
ไม่แน่ว่า คดีดังช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมาก็อาจมีเทวดาแวะเวียนผ่านมาก็ได้
แต่หากสื่อดีมีมากขึ้น การขุดคุ้ยร่องรอยความผิดก็จะมีมากขึ้น ตำรวจดีก็จะมีมากขึ้นตามไปด้วย การฉ้อโกงทั่วไปก็จะถูกลากให้เป็นการฉ้อโกงปกติธุระที่ตามมาด้วยการยึดทรัพย์มากขึ้น
แบบนี้เทวดาที่ไหนจะผ่านมาคุ้มครองให้สื่อดีลากไส้จนเสียเทวดา.

ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร
for Home and Health,
please visit https://www.inno-home.com

อ่านบทความอื่นที่เขียนโดย ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร ได้ที่ http://snp.co.th/e-journal/

Date Published : November 12, 2024