ประเทศไทยจะสานต่อความหวัง ‘เสือเศรษฐกิจแห่งเอเซีย’ ได้หรือไม่โดยการนำไอเดีย ‘เลิกเกาะกลางถนน’ ของ ‘ศักดิ์สยาม’ แล้วหันมาใช้แบริเออร์ยางตามข่าวแทน ???

ประเทศไทยเคยมุ่งมั่นจะเป็นเสือเศรษฐกิจตัวที่ 5 แห่งเอเซีย แต่ท่ามกลางเศรษฐกิจที่มีแต่ความผันผวนและตกต่ำ วันนี้จะทำอย่างไรให้ไทยมีความหวังเป็นเสือเศรษฐกิจอีกครั้ง
ในอดีตราวปี พ.ศ. 2520 ทวีปเอเซียมี ‘เสือเศรษฐกิจ 4 ตัว’ (Four Asian Tigers) บางครั้งก็เรียกว่า ‘มังกรเอเชีย’ อันได้แก่ฮ่องกง สิงคโปร์ ไต้หวัน และเกาหลีใต้
เสือเศรษฐกิจทั้ง 4 ตัวเป็นประเทศที่มีการพัฒนาทางศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว และเวลานั้น ประเทศไทยถูกหมายตาให้เป็นเสือตัวที่ 5
ภายใต้แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 4 ที่ประเทศไทยประกาศใช้ในปี 2520 เพื่อมุ่งเน้นขยายเกษตรกรรม พัฒนาโครงสร้างอุตสาหกรรมให้มีความสามารถในการผลิตเพื่อการส่งออก
เป้าหมายคือ การกระจายรายได้ไปสู่ประชาชนในภูมิภาคของไทย
เวลานั้น คำว่า ‘เกษตรอุตสาหกรรม’ ก็เกิดขึ้น อาชีพเกษตรกรซึ่งเป็นอาชีพของคนส่วนใหญ่มีเป้าหมายให้มีรายได้ดีขึ้นสู่ความเป็น ‘เสือตัวที่ 5’
จากวันนั้น ปี พ.ศ. 2520 มาถึงวันนี้ 2562 เศรษฐกิจไทยผ่านความรุ่งเรือง ผ่านความตกต่ำจากเงินบาทลอยตัวในปี 2540 ผ่านเหตุการณ์ร้าย ๆ ทางการเมืองที่ฉุดเศรษฐกิจให้ตกต่ำหลายต่อหลายครั้ง กระทั่งมาถึงวันที่สหรัฐและจีนเปิดสงครามเศรษฐกิจระหว่างกัน
ยิ่งไปกว่านั้น ปี 2562 การประท้วงในฮ่องกงก็มีทีท่าจะฉุดเศรษฐกิจฮ่องกงให้ตกต่ำ
ขณะที่ไต้หวันและเกาหลีใต้ถูกการเติบโตของจีนบดบังในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาจนไม่เหลือความเป็น ‘เสือเศรษฐกิจ’ อีกต่อไป คงหลือแต่สิงคโปร์ในวันนี้ที่ยังพอยืนหยัดได้ แต่คำว่า ‘เสือเศรษฐกิจ’ ในอดีตกลับค่อย ๆ จางหายไปจนไม่มีใครได้ยินอีก
ด้วยสภาพแวดล้อมทั่วโลกนี้ หากประเทศไทยอยากจะผงาดขึ้นมาเติบโตทางเศรษฐกิจใหม่ ประเทศไทยก็ต้องมองอาชีพหลักของคนส่วนใหญ่นั่นก็คือ เกษตรกรรม
เมื่อมองเกษตรกรรมก็ต้องทำให้เป็นเกษตรอุตสหกรรมอย่างในอดีต ต้องทุ่มเทให้จริงจังตามแผนพัฒนาฉบับที่ 4 เดิม ไม่แน่ว่าประเทศไทยก็อาจผงาดขึ้นใหม่ได้

เมื่อพิจารณาหลักเศรษฐศาสตร์ขั้นพื้นฐาน พืชผลที่ล้นตลาด ปริมาณเกินความต้องการ ย่อมทำให้ราคาขายตกต่ำลง เช่น ยางพารา จนเกษตรกรอยู่ไม่ได้
จากข่าวการจะใช้แบริเออร์ยางข้างต้น เนื้อหาข่าวสรุปว่าในปี 2563 คมนาคมจะยกเลิกการสร้างเกาะกลางถนน 4 เลน และจะปรับเปลี่ยนมานำแบริเออร์ผลิตจากยางพารามาวางกั้นเลนระหว่างถนนแทนโดยจะนำร่องที่ จว. บุรีรัมย์ให้เป็นโมเดลต้นแบบ
หนึ่งในหลายเหตุผลที่เสนอมาคือ การช่วยเหลือชาวสวนยางที่ประสบปัญหาราคายางตกต่ำ
หากรัฐบาลโดยกระทรวงคมนาคมทำได้จริง ปริมาณยางพาราจะถูกดึงมาใช้โดยรัฐบาล อุตสาหรรมการผลิตแบริเออร์ยางจะเกิดขึ้น ปริมาณยางพาราจะถูกนำไปใช้จนทำให้ราคาขายในท้องตลาดสูงขึ้นตามหลักพื้นฐานทางเศรษฐศาสตร์
รัฐบาลเป็นผู้ควบคุม แทรกแซงและส่งเสริมการใช้ และเป็นผู้ทำให้ราคาสูงขึ้นได้
ประเทศไทยไม่ได้มียางพาราเป็นพืชผลทางการเกษตรอย่างเดียว แต่มีพืชผลทางการเกษตรอีกมากที่ประสบกับปัญหาราคาตกต่ำ หากรัฐบาลให้ทุนวิจัยแก่สถาบันต่าง ๆ เพื่อให้นำพืชผลเหล่านี้มาใช้ประโยชน์ในทางอุตสาหกรรม
อย่างที่เห็นเป็นข่าว กล่องใส่อาหาร หลอด และภาชนะจากวัตถุดิบข้าวแทนพลาสติก เป็นต้น
งานวิจัยมีความสำคัญต่อความน่าเชื่อถืออย่างมากและส่งเสริมอุตสาหกรรมให้เกิดขึ้นจากงานวิจัย
รัฐบาลต้องทุ่มเทให้กับงานวิจัยอย่างหนักร่วมกับสถาบันต่าง ๆ ให้ผลงานวิจัยมีความน่าเชื่อถือและแพร่กระจายออกไป
เมื่อมีผลงานวิจัยทางวิชาการรองรับ รัฐบาลก็เพียงประกาศให้สัญญาจัดซื้อจัดจ้างของรัฐบาลทุกประเภทต้องใช้วัตถุดิบที่มาจากพืชผลเกษตรภายในประเทศ
จากนั้นรัฐบาลก็ส่งเสริมอุตสาหกรรมที่ใช้วัตถุดิบจากพืชผลการเกษตร ให้สิทธิประโยชน์ทางภาษีที่มากกว่า BOI ที่มีในปัจจุบันเพื่อชักจูงให้เกิดอุตสาหกรรมจากพืชเกษตร
งานวิจัยที่เผยแพร่ออกไปก็จะทำให้อุตสาหกรรมเกิดขึ้นตามมา
คนอยากทำอุตสาหกรรมมีมาก หากผลิตภัณฑ์มีงานวิจัยรองรับ มีความต้องการรออยู่ ใคร ๆ ก็อยากเข้ามาทำ
เกษตรกรที่ทราบก็จะค่อย ๆ เปลี่ยนทิศทางการปลูกพืชให้สอดคล้องกับความต้องการที่จะเกิดขึ้นภายใต้อุตสาหกรรม
เพียงเท่านี้ พืชผลทางการเกษตรจะมีความต้องการมากขึ้น
ด้วยวิธีการส่งเสริมเกษตรอุตสาหกรรมย้อนรอยอดีต แม้จะไม่ใช่แผนพัฒนาเศรษฐกิจ แต่เกษตรกรไทยจะได้รับการยกระดับให้มีชีวิตดีขึ้น
เกษตรอุตสาหกรรมอาจไม่ตอบโจทย์ความเป็น ‘เสือเศรษฐกิจแห่งเอเซีย’ โดยตรงจากสภาพแวดล้อมของโลกที่เปลี่ยนแปลงไปมากในวันนี้
แต่เกษตรอุตสาหกรรมโดยมีรัฐบาลไทยเป็นเจ้าภาพจะทำให้ปัญหาราคาพืชผลทางการเกษตรกรที่เคยตกต่ำค่อย ๆ ดีขึ้นและส่งผลต่อเศรษฐกิจให้ดีขึ้นตามไปด้วย
ทั้งหมดนี้สามารถทำได้ในช่วงอายุรัฐบาลหนึ่ง หรืออย่างมากก็ไม่น่าเกิน 2 รัฐบาล หากไม่มีเหตุทางการเมืองใด ๆ ให้เกิดการเปลี่ยนแปลง

ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร