คุณปารีณา ไกรคุปต์ นักการเมืองฝีปากกล้า ได้ถูกศาลสั่งห้ามดำรงตำแหน่งทางการเมืองตลอดชีวิต คล้ายถูกประหารชีวิตทางการเมืองด้วยความผิดเกี่ยวกับ ‘จริยธรรม’ ร้ายแรง
วันนี้ มาตรฐาน ‘จริยธรรม’ ของไทยสูงเกินไปจนกลายเป็นเครื่องมือทางการเมืองหรือไม่ ?

การบุกรุกที่ดินป่าสงวน ที่ดิน สปก. ที่ดินสาธารณะ การยึดครองแม่น้ำลำคลอง ทรัพยากรที่เป็นของส่วนรวม การให้ผู้อื่นถือครองทรัพย์สิน การซุกหุ้น การถือหุ้นสื่อ การกู้เงินจำนวนเกินกว่ากฎหมายกำหนดในทางการเมือง และอื่น ๆ อีกมากเป็นพฤติกรรมที่อาจเกิดขึ้นกับใครก็ได้
หลายพฤติกรรมอาจไม่มีกฎหมายกำหนดความผิด หรือมี แต่กฎหมายไม่ชัดเจน
บางพฤติกรรมกฎหมายก็เอื้อมไปไม่ถึง พ่อค้า นักธุรกิจ และประชาชนทั่วไปจึงอาจมองว่าพฤติกรรรมเหล่านี้เป็นเรื่องปกติที่ใคร ๆ ก็ทำกัน
ปัญหาที่น่าขบคิดก็คือ หากบุคคลที่ทำผิดไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตามขึ้นมาดำรงตำแหน่งทางการเมือง มีอำนาจรัฐอยู่ในมือ หรือเป็นผู้บริหารประเทศ อะไรจะเกิดขึ้น ?
แน่นอน บุคคลที่ทำผิดโดยไม่รู้ตัวหรือไม่สามารถจัดการเรื่องส่วนตัวให้อยู่ภายใต้กฎหมาย หรือภายใต้หลัก ‘จริยธรรม’ ก็อาจสร้างการทุจริตได้ง่าย สร้างผลประโยชน์ทับซ้อนด้านต่าง ๆ หรือนำประเทศไปสู่ความหายนะได้ง่ายและไม่รู้ตัวเช่นกัน
ยิ่งการเมืองที่เกิดจากการซื้อสิทธิ์ขายเสียง การทุจริตทางการเมืองจึงเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน
ในอดีตที่ผ่านมา มาตรฐาน ‘จริยธรรม’ ทางการเมืองของไทยต่ำเกินไป ประเทศไทยจึงได้ผู้บริหารประเทศที่ไม่โปร่งใส การทุจริตผิดธรรมชาติจึงเกิดขึ้นและสร้างความเสียหายมหาศาล
รัฐธรรมนูญปี พ.ศ. 2560 จึงวางกลไกเพื่อป้องกัน ตรวจสอบ และคัดกรองนักการเมืองที่ขาดคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาลมิให้ให้เข้ามามีอำนาจเข้ามาปกครองบ้านเมือง
คุณปารีณา ไกรคุปต์ ถูกข้อหาบุกรุกที่ดินป่าสงวนในจังหวัดราชบุรีเพื่อนำไปทำฟาร์มไก่ที่เธอทำมานานโดยให้ข่าวว่า ที่ดินไม่ใช่ป่าสงวน แต่เป็นที่ดิน สปก. หากเป็นชาวบ้านก็อาจทำได้ แต่เพราะเธอเป็นนักการเมืองที่กฎหมายกำหนดมาตรฐานไว้สูง เธอจึงถูกคำพิพากษาให้ประหารดังกล่าว

นอกจากกรณีคุณปารีณาแล้ว ตั้งแต่มีการเลือกตั้งทั่วไปในวันที่ 24 มี.ค. 2562 ประเทศไทยก็มีนักการเมืองอีกหลายคนที่ถูกคำสั่งศาลต่าง ๆ ประหารชีวิตทางการเมือง
คุณสิระ เจนจาคะ คุณธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ คุณปิยะบุตร แสงกนกกุล และบุคคลอื่นที่มีชื่อเสียงอีกมาก บางคนต้องยุติบทบาททางการเมืองหลายปี และบางคนในทางพฤตินัยก็ตลอดชีวิต
บุคคลเหล่านี้อาจไม่ได้ทำผิดอะไรร้ายแรง หรืออาจเป็นความผิดเล็กน้อยที่ใคร ๆ ก็ทำกัน
แต่หากเป็นเรื่องผลประโยชน์ส่วนตัวแล้วยังไม่สามารถจัดการให้อยู่ใน ‘จริยธรรม’ ได้ เมื่อเข้ามาบริหารประเทศก็อาจพาประเทศให้ต่ำกว่า ‘จริยธรรม’ ที่ตามมาด้วยปัญหาทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองไม่รู้จบ
ความยากจนของประเทศที่ต้องแก้ด้วยการเมืองจึงแก้ไขไม่ได้และอยู่ในวังวนด้วยเหตุนี้
‘จริยธรรม’ ของแต่ละคนมีไม่เหมือนกันและไม่เท่ากัน ประเด็นที่น่าคิดคือ ในทางการเมืองมาตรฐานจริยธรรมของไทยสูงเกินไปจนกลายเป็นเครื่องมือทางการเมืองจริงหรือไม่ ?
ภายหลังคำตัดสินคุณปารีณา นักการเมืองจำนวนหนึ่งไม่เห็นด้วย และขอให้ลดมาตรฐานจริยธรรมลงมา มิฉะนั้นนักการเมืองฝ่ายตรงข้าม หรือฝ่ายเดียวกันที่ถูกมองว่ากำลังหมดประโยชน์ก็อาจถูกประหารทางการเมืองมากขึ้นเรื่อย ๆ
จริยธรรมในอนาคตจึงอาจถูกลดมาตรฐานลง หากประชาชนต้องการให้ลดก็เลือกนักการเมืองที่แสดงตนให้ลด หรือหากให้คงมาตรฐานก็ให้เลือกนักการเมืองที่ส่งเสริมมาตรฐานดังกล่าว
ทุกกอย่างขึ้นอยู่กับทัศนคติ วิสัยทัศน์ การมอง และมาตรฐานจริยธรรมของแต่ละคน
คุณวิลล์ สมิท ที่ขึ้นไปตบคุณคริส ร็อก กลางเวทีประกาศผลรางวัลออสการ์ครั้งที่ 94 เมื่อวันที่ 27 มี.ค. 65 เป็นกรณีศึกษาที่ดี แม้จะเป็นงานเอกชน แต่ในที่สุด คุณวิลล์ สมิท ก็ถูกแบนห้ามเข้างานออสก้าเป็นเวลา 10 ปี ซึ่งทำให้เห็นว่า ‘จริยธรรม’ ที่มีมาตรฐานเป็นสิ่งสำคัญทั่วโลก
วันนี้ รัฐธรรมนูญ 2560 และกฎหมายอื่น ๆ กำลังทำหน้าที่เครื่องมือกลั่นกรองนักการเมือง และกำลังกระตุ้นนักการเมืองให้สำรวจพฤติกรรมส่วนตัวก่อน หากก่อให้เกิดผลประโยชน์ทับซ้อน หรือมีมาตรฐานจริยธรรมต่ำกว่าที่กำหนดก็ควรถอยห่างออกไป
การเมืองควรปล่อยให้บุคคลที่มีจริยธรรมได้มาตรฐานเข้ามาบริหารประเทศจะดีกว่า
ส่วนจะมองว่ามาตรฐานจริยธรรมสูงเกินไป หรือถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมือง ทั้งหมดก็ควรอยู่ที่ประชาชนจะสนับสนุนการเมืองของไทยให้เดินไปด้านไหนต่อไป.

ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร
CEO – SNP Group

อ่านบทความอื่นที่เขียนโดย ดร. สิทธิชัย ชวรางกูร ได้ที่ http://snp.co.th/e-journal/

Date Published : April 12, 2022